الزام به تعمیر کالا در حقوق ایران و کنوانسیون بیع بین المللی کالا مصوب 1980 وین

خواسته ی طرفین از انعقاد هر قراردادی از جمله عقد بیع آن است که قرارداد به طور کامل، صحیح و منطبق با تمام اوصاف و شرایط مورد توافق، اجرا گردد اما همواره به مطلوب خود دست نمی یابند و در برخی موارد کالای تسلیم شده با اوصاف و شرایطی که به هنگام قرارداد مورد توافق طرفین بوده، منطبق نیست و به عبارتی قرارداد ناقص اجرا می شود. برای مثال وقتی که یک فروشنده موضوع معامله را تسلیم می نماید اما کالا به دلیل عیب موجود کارکرد مورد نظر را ندارد. در کنوانسیون بیع بین المللی کالا (1980 وین)، مطابق بند 3 ماده 46 اگر کالا مطابقت با قرارداد نداشته باشد خریدار می تواند با لحاظ شرایطی از فروشنده درخواست کند که عدم مطابقت کالا را از طریق تعمیر آن برطرف نماید. در قانون مدنی ما در چنین موردی طبق مواد 410، 411، 422، 354، صرفاٌ از حق فسخ و یا گرفتن ارش ( در صورت معیوب بودن مبیع)به صراحت یاد شده است. اما با مطالعه این پایان نامه، این نتیجه حاصل می گردد که با تصویب قانون حمایت از حقوق مصرف کنندگان سال 1388 و نیز با استنباط از مواد قانونی و اصول حقوقی، حق درخواست رفع عیب و عدم مطابقت از سوی خریدار در حقوق ایران نیز پذیرفته شده است.